شهردار تهران تصریح کرد که علت این رویداد به خاطر قدیمی شدن واگن‌ها و نیاز به خرید قطارهای جدید است. در مورد خرید قطار جدید هم که دیگر نیاز به توضیحی نیست که همان داستان قدیمی نپرداختن بدهی‌های دولت به متروی تهران مطرح است. با این حال برای اینکه مسافران این مسیر زیاد هم ناامید نشوند که دیگر نباید امیدی به زود رسیدن در این مسیر داشت، قالیباف وعده داده که در تلاش است تا مشکلات فنی قطارهای خط پنج نیز که موجب تاخیر آنها می‌شود، رفع کند.
البته در همین هفته، بازار گلایه‌های دوباره مدیران مترو هم داغ بود. گویا آنها هم به این نتیجه رسیده‌اند که وقتی به‌دلیل دریافت نکردن سهم سالانه مترو از بودجه کشور نمی‌توانند پاسخی به مسافران ناراضی بدهند، بهتر است که واقعیات را بدون ملاحظات بگویند. خلاصه این حرف‌ها هم این هست که نیمی از اعتبارات یارانه بلیت متروی تهران توسط دولت پرداخت نشده و گویا دولت باید 30 میلیارد تومان یارانه به مترو پرداخت می‌کرد که از این رقم کمتر از 14 میلیارد تومان محقق شده و مابقی هنوز پرداخت نشده که این امر، مترو را در تعمیر و نگهداری با مشکل مواجه می‌کند. راه‌حل را هم که گویا مردم می‌دانند. خرید قطارهای جدید، کاهش فاصله حرکت قطارها، خارج کردن قطارهای فعلی از خط برای تعمیرات اساسی به‌ویژه در خط پنج مترو، راه‌حل‌هایی است که البته یکی از مسئولان متروی تهران خیال شهروندان را این طور راحت کرده است:« در خوشبینانه‌ترین حالت، اواخر سال آینده اولین قطارها به ناوگان مترو اضافه می‌شود.»
راننده‌های تاکسی؛ همچنان منتظر
رانندگان تاکسی همچنان منتظر هستند تا شورای شهر با افزایش 10 تا 15 درصدی کرایه تاکسی‌ها برای سال آینده موافقت کند، اما گویا برخی از اعضای شوراشهر مانند خسرو دانشجو، سخنگوی شورای شهر، گرچه پذیرفته‌اند رانندگان قرار نیست جبران مافات تورم 25 درصدی را بدهند و کرایه‌ها را افزایش ندهند، اما با این جمله که «نباید فشار این مشکلات به مسافر تحمیل شود و همه هزینه از جیب مسافر تامین شود» از سازمان تاکسیرانی خواسته ترتیبی اتخاذ کنند که به جای افزایش کرایه‌های تاکسی با ارائه خدمات جانبی به رانندگان تاکسی تاثیرات منفی تورم را جبران کنند:« سازمان تاکسیرانی می‌تواند با ارائه خدمات به رانندگان تاکسی موجب شود درصورت ایجاد تورم، رانندگان مبلغ آن را در کرایه تاکسی از مردم نگیرند.»
البته گویا این موضوع لحاظ نشده که متولی تورم در کشور نه سازمان تاکسیرانی و نه شهرداری تهران است که حال بخواهد به جبران این موضوع بپردازد و از سوی دیگر به یقین رانندگان تاکسی هم نمی‌توانند که به جای پرداخت وجه نقد برای اجاره مسکن و هزینه‌های خانواده، خدمات جانبی ارائه شده از سوی تاکسیرانی را پرداخت کنند.
البته گویا تمام دغدغه شهر قرار نیست مترو و تاکسی و حمل‌ونقل باشد، چون برخی از مدیران شهری به این نتیجه رسیدند که تهرانی‌ها به آرامی از هویت تاریخی شهر فاصله گرفته و شاید تا چند سال آینده در حافظه هیچ‌یک از شهروندان، تصویری از میراث معنوی و تاریخی پایتخت وجود نداشته باشد.
از سویی چون مسئولان میراث فرهنگی دیگر انگیزه‌ای برای زنده کردن معدود میراث‌های باقی‌مانده از گذشته و فراهم کردن زمینه حضور شهروندان در این فضاها را ندارند، گویا باید به دنیای الکترونیک تن داد، حتی اگر برای یادآوری خاطرات قدیمی شهر باشد. در نهایت به‌نظر می‌رسد تهران قدیم را به جای قدم زدن در معدود فضاهای تاریخی گذشته باید در عکس‌های قدیمی در موزه مجازی تهران به خاطر آورد.
